Van Vietnam naar Cambodja

Inmiddels zijn we alweer in Cambodja aangekomen. Het vierde en laatste land dat we tijdens deze reis bezoeken. Voordat ik over Cambodja zal schrijven, vertel ik eerst nog even over de laatste week in Vietnam.

In Ho Chi Minh hebben we het Vietnamese nieuwjaar gevierd. Dat hadden we dan na alle ellende door het TET festival als goedmakertje. We hebben een mooie vuurwerkshow gezien. Het was vooral leuk om tussen alle Vietnamese mensen te staan, die schreeuwen en juichen om het vuurwerk, haha. Ook zag je overal een altaartje met fruit en wierook en andere dingen die werden geofferd. De Vietnamezen zijn erg bijgelovig. Alles doen ze voor geluk, gezondheid en welvaart. Zo werden de straten en huizen gevuld met bloemen die voor een bepaalde betekenis staan. We hebben een bloemenpark en bloemenstraat bezocht met allemaal prachtige en kleurrijke creaties.
Verder zijn we naar het War Museum en de Cu Chi tunnels geweest. Beide helaas weer super toeristisch, maar desondanks zeker wel interessant en indrukwekkend. De Cu Chi tunnels zijn onderdeel van een immens ondergronds tunnel netwerk dat vrijwel onder het gehele land doorloopt. De tunnels waren de locatie van verschillende militaire campagnes tijdens de Vietnamoorlog. Van oorsprong zijn de tunnels zo klein en smal dat je er als toerist niet in past, maar ze hebben een deel vergroot zodat je kan ervaren hoe het is om ondergronds te zitten. Ik vond het een bijzondere ervaring om een stuk door de tunnels te lopen (nou ja, eerder kruipen). Je voelt je erg opgesloten en het was warm en vochtig. Zeker niet geschikt voor mensen met claustrofobie!
We zijn voornamelijk ook heel erg lui geweest in Ho Chi Minh. Ik kon merken dat ik behoorlijk moe was door het reizen van de afgelopen maanden. Daarnaast was het super warm (35 graden). Even lekker een paar dagen luieren was daarom zeker niet verkeerd.

Van Ho Chi Minh zijn we via de Mekong delta Cambodja binnen gekomen. Dit was een tocht van drie dagen en twee nachten. De eerste dag hadden we een traditioneel dorpje bezocht. We aten hier wat fruit en er werd traditionele muziek gespeeld. We liepen verder om vervolgens in een bootje te stappen voor een tocht door de prachtige natuur. We kregen Vietnamese hoedjes op en zo was het plaatje compleet. Wat mij opviel was dat er overal graven stonden. Het blijkt dat mensen hier overal begraven kunnen worden, dus ook gewoon in de eigen achtertuin! Na het boottochtje kregen we te zien hoe kokosnootsnoep werd gemaakt en uiteraard mochten we ook wat proeven, erg lekker! Vervolgens gingen we een grotere boot in voor een tocht over de Mekong en als laatste activiteit van de dag een bezoek aan een pagoda met mega grote boeddha's.
De volgende dag begonnen we erg vroeg op de morgen met een bezoek aan de floating market. Allemaal etenswaren werden op boten verkocht. We gingen de tocht voortzetten met een bezoek aan een dorpje waar ze rijstpapier en rijstnoedels maken. Daarna brachten we nog een bezoek aan een fruitplantage waar tal van fruitsoorten groeiden. Erg leuk om te zien! 'S middags gingen we verder richting Cambodja tot net aan de grens waar we nog een prachtig bos/mangrove hebben bezocht. We gingen op een bootje door de mooie natuur, het leek wel een sprookje!
De volgende dag moesten we weer vroeg op en gingen we nog een floating village bezoeken. Dit is het grootste dorp dat op water drijft in de regio. Daarna gingen we met de speedboot naar Phnom Penh, de hoofdstad van Cambodja, in ongeveer 4 uur.

In Phnom Penh hebben we een tuk tuk voor een dag geregeld die ons naar de killing fields en Tuol Sleng gevangenis bracht. Van 1975 tot 1979 zijn er een paar miljoen Cambodjanen vermoord onder leiding van dictator Pol Pot. Vooral de rijken, hoogopgeleiden, buitenlanders en monniken werden vermoord, vaak na vreselijke martelingen. De gevangenis die we hebben bezocht diende voorheen als schoolgebouw en dat gaf het wel wat meer lading. De duikelrekken staan nog op het plein. Nu is het museum erin gevestigd. We hebben de cellen bekeken en er hingen overal vele foto's van omgekomen slachtoffers met verhalen. De killing fields, verder buiten de stad gelegen, is een plek waar de gevangen naartoe werden gebracht en omgebracht. Door middel van een audio rondleiding kon je het veld overlopen en horen van hetgeen wat zich daar heeft afgespeeld. In de Stupa, een witte toren met glazen ramen, liggen de vele schedels, botten en kleding opgeslagen. Ook op het terrein liggen nog vele half afgegraven graven en zie je de restanten van mensen en kleding erin liggen. Aan de ene kant was het erg luguber om te zien en horen allemaal, maar het is wel belangrijk om de geschiedenis van het land te begrijpen. Ik vond het een mooie gedenkplek om het zo te laten zoals het is. Ze zeggen zelf ook dat ze de zielen hier willen laten rusten.

De volgende dag gingen we door naar een plaats verder in het noorden, genaamd Kampong Cham. Hier waren maar erg weinig toeristen. We waren de enige toeristen in de bus en toen we uitstapten was het lastig om de weg te vinden, omdat maar weinig mensen Engels kunnen spreken. Een tuk tuk chauffeur wilde ons brengen, maar sprak ook geen Engels. Een jongen kwam helpen om het adres van ons hotel te vertalen naar de chauffeur. Gelukkig dat is geregeld, dachten we. Maar helaas, we werden naar allerlei hotels gebracht, behalve de goede! De tuk tuk chauffeur werd al steeds geïrriteerder. Wij proberen hem op de plattegrond te laten zien waar we moesten zijn, maar hij leek ook geen kaart te kunnen lezen. Dat hebben wij weer.. Gelukkig is de bevolking erg behulpzaam en uiteindelijk met een aantal stops en onze eigen navigatie kwaliteiten kwamen we bij het hotel aan, waar ze overigens ook zeer slecht Engels spreken, haha.
In Kampong Cham hebben we ons heel goed kunnen vermaken. Het was erg warm, dus vooral 's morgens en later op de middag konden we wat ondernemen. Eerst zijn we met een tuk tuk naar een tempel bovenop een berg geweest. Vooral de rit er naartoe was erg leuk. We reden door allerlei dorpjes en konden zo mooi de bevolking observeren. We leken soms net twee koninginnen, want veel kinderen, maar ook volwassen, zwaaiden en riepen naar ons. De tempel bestond uit meerdere kleine tempeltjes en gebouwen. Leuk om te zien, maar niet heel bijzonder. Aan het eind van de middag gingen we met de boot naar een eilandje in de Mekong rivier. Hier leeft een kleine gemeenschap. Al snel waren we het middelpunt voor alle kinderen daar. We hebben er rondgelopen, maar vooral met de kinderen gespeeld.
De volgende dag hadden we fietsen gehuurd. We fietsten naar een brug gemaakt van bamboe, die ons naar een ander eilandje in de Mekong leidde. We hebben een tijdje rondgefietst en waren weer een erg interessante verschijning voor de bevolking. Het werd ons al snel te warm en we besloten om terug te gaan. Eind van de middag hebben we de fietsen weer gepakt en zijn we naar een tempel net buiten de stad gefietst. Deze Angkoriaanse tempel dateert uit de 11e eeuw. Ik vond het een erg bijzonder en mooi complex!

Tot nu toe bevalt Cambodja zeer goed, mede door de dagen hier in Kampong Cham. Weinig toeristen, geen chaos in het verkeer, vriendelijke en behulpzame mensen, veel minder gebedel en gezeur om geld aan je hoofd, gewoon top dus! :) Morgen gaan we door naar Kampot, helemaal in het zuiden van Cambodja. Ik ben benieuwd hoe het daar zal zijn!

Liefs, Corine